ฉลามเมกาเมาท์ คือฉลามน้ำลึกขนาดใหญ่ โดยมีการค้นพบครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ.1976 จากซากของมันติดเข้าที่สมอเรือรบ AFB 14 ของกองทัพเรือสหรัฐ ในเวลานั้นมันยังเป็นสัตว์ประหลาดขนาดยาวประมาณ 4.5 เมตร หนักราว 3-4 ตันอยู่ โดยมันมีจุดเด่นที่ส่วนหัวขนาดใหญ่ ปากกว้างขนาดใหญ่และริมฝีปากเป็นหนังเหนียว ภายในมีฟันแหลมคมเหมือนเข็มยาวไม่เกิน 5 มิลลิเมตร เรียงอยู่ 7 แถว
จากการสังเกตของ ดร.ลีห์ตัน อาร์. เทย์เลอร์ นักวิทยาศาสตร์ผู้ตรวจซากฉลามเมกาเมาท์ เขาพบว่าเพดานปากด้านบนมีพื้นผิวสีเงินแวววาว จะสะท้อนแสงมากขึ้นเมื่อกระทบกับแสง สันนิษฐานกันว่า มีไว้เพื่อสะท้อนแสงล่อเหยื่อจำพวกแพลงก์ตอน และเคย ให้เข้ามาเล่นแสง
วิธีการกินอาหารของพวกมันนั้นคล้ายกับฉลามบาสกิ้นและฉลามวาฬอย่างมาก โดยมันจะใช้ปากกว้างกลืนกินน้ำเข้าไปมากๆ แล้วจึงกรองน้ำออกจนเหลือแต่แพลงก์ตอน เคยและแมงกะพรุนที่ลอยมาตามน้ำ ในช่วงเวลากลางคืน เมื่อเหล่าเคยจะขึ้นมาใกล้ผิวน้ำในระดับความลึกไม่เกิน 20 เมตร เพื่อหาอาหาร เจ้าฉลามเมกาเมาท์ก็จะว่ายขึ้นตามมากินเคยอีกทอดด้วย
หลังจากการศึกษาสิ้นสุดลง นักวิทยาศาสตร์ได้จัดให้ฉลามชนิดนี้อยู่ในสกุล Megachasma และวงศ์ Megachasmidae ซึ่งในเวลานี้ยังคงมีอยู่เพียงชนิดเดียวเท่านั้น ปัจจุบันพวกมันถูกพบได้น้อยมาก ในรายงานมีการพบเห็นและเก็บตัวอย่างฉลามเมกาเมาท์เพียง 39 ครั้ง รวมถึงมีการบันทึกภาพไว้ได้เพียง 3 ครั้งเท่านั้น โดย 1 ใน 3 ของการพบอยู่ในเขตน่านน้ำญี่ปุ่น
(2860)
You must be logged in to post a comment.