คริสเตียน ไอค์มาน (Christiaan Eijkman) (11 สิงหาคม 1858 -5 พฤศจิกายน 1930) เป็นแพทย์ และนักพยาธิวิทยา ชาวดัตช์ ผู้แสดงให้เห็นว่า โรคเหน็บชาเกิดจากการขาดสารอาหาร และนำไปสู่การค้นพบ วิตามิน ทำให้ได้รับ รางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ปี1929 ร่วมกับ เซอร์เฟรดเดอริค ฮอปกินส์ (Frederick Hopkins)
เขาถูกส่งไปอินโดนีเซียเพื่อศึกษาโรคเหน็บชา แต่การค้นพบของเขาก็เป็นไปด้วยความบังเอิญ เขาสังเกตอาการของ ลูกไก่จำนวนหนึ่งในปฏิบัติการวิทยาศาสตร์ของเขา เมื่อให้อาหารที่แตกต่างกัน ระยะหนึ่ง จึงตั้งสมมติฐานความเชื่อมโยงระหว่าง ข้าวขัดสี กับโรคเหน็บชา
เขาไม่สามารถดำเนินงานวิจัยต่อไป เนื่องจากปัญหาสุขภาพ และกลับบ้านเกิด แต่การศึกษาต่อโดยเพื่อนของเขา อดอลฟี วอร์เดอแมน (Adolphe Vorderman) ยืนยันความเชื่อมโยงนั้น ท้ายที่สุดสรุปได้ว่า สารประกอบบางอย่างที่หายไปในอาหาร เป็นสาเหตุให้เกิดโรคเหน็บชา
การศึกษาในเวลาต่อมาค้นพบว่า ส่วนประกอบในการทดลองนี้คือ ไทอะมิน (thiamine) หรือ วิตามินบี1 นับเป็นวิตามินชนิดแรกที่ถูกค้นพบในฐานะสารอาหารที่จำเป็นต่อร่างกาย
(97)
