แอฟริกันไวโอเล็ต (African Violet หรือ Saintpaulias) เป็นพืชในวงศ์ Gesneriaceac มีถิ่นกำเนิดอยู่ตามแถบภูเขาในทางตอนเหนือของประเทศแทนซาเนีย และทางตอนใต้ของเคนยาในประเทศแอฟริกา พบครั้งแรกที่แทนซาเนีย เมื่อปีพ.ศ. 2435 โดย Baron walter Von Saint Paul-Illaire และได้นำส่งให้บิดาทดลองปลูก
ก่อนส่งต่อไปปลูกในสวนพฤกษศาสตร์ Herrenhausen ของเยอรมนี มีการตั้งชื่อใหม่ว่า Saintpaulia ionantha ชื่อสกุลตั้งเพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้ที่ค้นพบ ส่วนชื่อชนิด”ionantha”หมายถึงลักษณะดอกคล้ายดอกไวโอเล็ต ในธรรมชาติแอฟริกันไวโอเล็ตจะเจริญอยู่ในพื้นที่สูงจากระดับน้ำทะเล 1,500 เมตร และเป็นพื้นที่ป่าต้นน้ำลำธาร มีฝนตกชุก และมีไม้ใหญ่ปกคลุม
แอฟริกันไวโอเล็ตเป็นไม้เนื้ออ่อนที่มีอายุยืนยาว เป็นไม้ล้มลุกหลายปี มีลำต้นสั้นมาก ใบอวบน้ำ โดยทั่วไปใบมีขนาด3.5-4 ซ.ม.ก้านใบยาว มีขนปกคลุมทั่วทั้งใบ ใบมักจะมีสีเขียวอ่อนถึงสีเขียวเข้มหรือเขียวคล้ำ บางพันธุ์มีใบด่าง มีสีต่างๆกัน เช่น สีขาว ครีม สีชมพู สีน้ำตาล หรือเป็นสีเขียวอ่อนและเขียวแก่ในใบเดียวกัน การด่างจะมีลักษณะแตกต่างกันไป ส่วนด้านใต้ใบมีสีเขียวจาง สีขาวหรือสีแดง
ดอกออกเป็นช่อ มี5-7ดอกต่อช่อ ก้านช่อสั้นหรือยาวขึ้นอยู่กับพันธุ์ เป็นดอกสมบูรณ์เพศมีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ กลีบดอกรูปไข่ มี5กลีบหรือมากกว่า มีหลายสีหลายลักษณะ มีเกสรเพศผู้ที่สมบูรณ์ 2อัน เกสรเพศเมีย 1 อัน รังไข่อยู่เหนือชั้นของกลีบดอก ผลเป็นแบบแห้งและแตกชนิดของดอกแบ่งตามจำนวนกลีบดอกแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม คือ ดอกชั้นเดียว มีกลีบดอก 5 กลีบ ดอกกึ่งซ้อนกัน 2 ชั้น
(181)